Στο
δεύτερο μάθημα αστροπαρατήρησης θα
ασχοληθούμε με τον νυχτερινό ουρανό
κατά τους χειμερινούς μήνες. Σημείο
αναφοράς θα είναι ο περίφημος αστερισμός
του Ωρίωνα.
Ο
Ωρίων ήταν κυνηγός σύμφωνα
με την ελληνική μυθολογία. Ο αστερισμός
θυμίζει την μορφή του κυνηγού και
εντοπίζεται εύκολα χάριν του
πρωτότυπου
σχηματισμού που έχει.
Όπως φαίνεται στην Εικόνα
1, το πιο εύκολο
σημείο για να εντοπίσουμε
τον αστερισμό είναι η περίφημη ζώνη του
Ωρίωνα που αποτελείται από τα αστέρια
Αλνιτάκ-Αλνιλάμ-Μιντάκα
(Alnitak-Alnilam-Mintaka).
Στην συνέχεια θα δούμε τέσσερα
σημαντικά αστέρια, στις
τέσσερις “γωνίες” του
αστερισμού. Πάνω αριστερά ο υπεργίγαντας
Μπετελγκέζ (Betelgeuse),
ένα αστέρι με το χαρακτηριστικό πορτοκαλί
χρώμα του που συχνά “πάλλεται” στον
ουρανό. Είναι ένας αστέρας στα τελευταία
του χρόνια ζωής που σε μερικές χιλιετίες
αναμένεται να εκραγεί ως υπερκαινοφανής
αστέρας. Πάνω δεξιά ο
αστέρας Μπελλατρίξ
(Bellatrix). Κάτω
αριστερά είναι ο αστέρας
Σάιφ (Saiph).
Κάτω δεξιά είναι ο αστέρας
Ρίγκελ (Rigel),
ένα από τα πιο φωτεινά αστέρια του
ουρανού. Τέλος κάτω από τη ζώνη του
Ωρίωνα εντοπίζεται το Νεφέλωμα του
Ωρίωνα. Τα νεφελώματα δεν
είναι αστέρια αλλά διαστρικά “σύννεφα”
σκόνης, υδρογόνου και άλλων διαφόρων
αερίων, εντός των οποίων γεννιούνται
νέα άστρα. Αντί λοιπόν
για το κλασικό “αστέρι”, φαίνεται ως
ένα μικρό “σύννεφο” ή μία θολούρα στον
ουρανό.
![]() |
Εικόνα 1 |
Με
σημείο αναφοράς λοιπόν τον αστερισμό
του Ωρίωνα θα βρούμε και τα υπόλοιπα
αντικείμενα του σημερινού μαθήματος.
Ειδικότερα